Elvira Bach
Elvira Bach is een Duitse kunstenaar, die in de jaren tachtig een vertegenwoordiger was van de Jonge Wilden. Bach werd geboren in 1951 in Neuenhain. Ze heeft van 1967 tot 1970 de openbare glaszetterschool gevolgd in Hadamar.
Twee jaar later, in 1972, verhuisde ze naar Berlijn om er schilderkunst te studeren aan de Berlijnse kunstacademie. Gedurende die tijd werkte ze bij schouwburg Schaubühne am Halleschen Ufer “. In 1981 heeft ze drie maanden doorgebracht in het Caraïbisch gebied als “artist in residence”, een ervaring welke een grote artistieke inspiratie bleek te zijn. In hetzelfde jaar – Elvira Bach was toen slechts 29 jaar oud – werd ze uitgenodigd om deel te nemen aan de documenta VII. Van nu af aan werden Elvira Bach’s werken getoond in vele tentoonstellingen en kunstverenigingen in het hele land.
Ondanks het feit dat het heersende idee van kunst nogal analytisch, intellectueel, rationeel en innovatief was, bleef Elvira Bach sensuele en energieke schilderijen maken, de meeste van hen in flamboyante kleuren en met behulp van een expressieve beeldtaal. Een terugkerend en centraal thema in Bachs schilderijen is vrouwen en hun verleidelijke vrouwelijkheid. Bachs vrouwen hebben soortgelijke gelaatstrekken – in feite lijkt het Elvira Bach zelf te zijn die wordt vertegenwoordigd door die vrouwen.
Vanaf 1978 maakt ze veel van die “zelfportretten” met verschillende soorten accessoires om de vrouwelijkheid te accentueren. In het begin van de jaren ’80 begint Elvira Bach het symbool van de slang op te nemen in haar werken. Haar schilderijen bevatten steeds meer expliciete erotische elementen.
Tussen 1986 en 1992 verbleef ze enige tijd in Senegal. Haar eerste zoon, Lamine, werd geboren in 1984. Haar tweede zoon, Maodo, werd geboren in 1992. Elvira Bach is niet alleen een schilder, maar ook een zeer getalenteerde beeldhouwer. Elvira Bach woont en werkt in Berlijn.
